риоят — риоя … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бидъат — [بدعت] а. д 1. ақида ва қоидаҳои нав дар дин, ки мухолифи таълимоти ҳукмрони дин мебошад; дар ислом ҳар унсур ва қоидаи нав, ки баъди Муҳаммад (с) пайдо мешуд, бидъат ном мегирифт 2. риоя накардани расму одати маълум, берун рафтан аз расму одати… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вайрон — [ويران] 1. шикаста, табоҳ, аз кор баромада; хароб; муқоб. обод: роҳи вайрон, хонаи вайрон 2. ниг. вайрона 3. нодуруст, таҳрифшуда; ғалат, нуқсондор; забони вайрон забони носуфта ва олоишёфта; ҷумлаи вайрон ҷумлаи ғалат, ҷумлаи хилофи қоидаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қоида — [قاعده] а 1. бунёд, асос, асл; қонун; дастур: қоидаҳои арӯз, қоидаҳои граммматика, қоидаҳои имло, қоидаҳои ҳисоб, қоидаву қонун 2. расм, оин, тартиботи муқарраршуда; қоидаҳои тартиботи дохилӣ, қоидаҳои ҳаракати бехатари нақлиёту пиёдагардон дар… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
адабинавис — [ادب ي نويس] он ки дар нависандагӣ ё навиштан меъёри адабиро риоя мекунад, риояи меъёри адабӣ дар навиштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
адо — [ادا] а 1. пардохт, пардохтан; итмом, анҷом: адои қарз, адои ҳаққи хизмат 2. баҷооварӣ; риоя; адо кардан (намудан) а) пардохтан, тамом кардан, ба итмом расонидан (чизеро); б) иҷро кардан, ба ҷо овардан; адо шудан а) тамом шудан, ба охир расидан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадмуошират — [بدمعاشرت] он ки усул ва одоби муоширатро риоя намекунад, беэътино ба одоби рафтор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадҳиҷобӣ — [بدحجابي] бадҳиҷоб будан, ҳиҷобро риоя накардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баодоб — [بآداب] хушахлоқ, шахсе, ки дорои хулқу атвори хуб аст, он ки одобу ахлоқро риоя мекунад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беамонат — [بي امانت] он ки амонатро риоя намекунад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ